Mensen uit hun sociaal isolement halen zou een bijdrage kunnen leveren aan het voorkomen van diabetes type 2.

Mensen die in een sociaal isolement leven, hebben vaker diabetes type 2 (suikerziekte). Die bevinding is belangrijk in de strijd tegen deze welvaartsziekte, zowel bij de pogingen om diabetes type 2 te voorkomen (preventie) als wanneer het gaat om het aanbieden van leefstijl-interventies aan mensen die er daadwerkelijk aan lijden. Mensen uit hun sociaal isolement halen zou een bijdrage kunnen leveren aan het voorkomen van diabetes type 2.

Tot die conclusie komen onderzoekers van De Maastricht Studie, een grootschalig onderzoek naar de oorzaken en gevolgen van diabetes type 2 en andere chronische ziekten. Het onderzoek is dinsdag 19 december gepubliceerd in het gerenommeerde wetenschappelijk tijdschrift BMC Public Health. 

Het is voor het eerst dat er in zo’n grote populatie (3000 mensen) breed onderzoek is gedaan naar de relatie tussen sociaal isolement en diabetes type 2.  Deze 3000 mensen, van wie ongeveer een derde diabetes type 2 heeft, hebben vragenlijsten ingevuld waarbij het sociale leven in kaart is gebracht. Daaruit bleek dat het sociale netwerk van mensen met diabetes type 2 aanzienlijk kleiner is dan hetnetwerk van mensen zonder diabetes.  Bovendien kwam uit het onderzoek naar voren dat alleenstaande mannen vaker diabetes type 2 hebben dan alleenstaande vrouwen. Blijkbaar verzorgen vrouwen die sociaal geïsoleerd zijn, zichzelf gemiddeld beter dan mannen in een vergelijkbare situatie. Die betere verzorging zou kunnen zitten in gezonder eten (zelf koken) en meer bewegen.

Nieuwe interventies
De resultaten van het onderzoek liggen wellicht voor de hand, maar zijn met name van belang in het kader van het voorkomen van diabetes type 2 en bij het succesvol ontwikkelen van nieuwe leefstijl-interventies. Momenteel is het nog vaak zo dat patiënten het advies krijgen om meer te bewegen en gezonder te eten zonder dat er navraag is gedaan naar de sociale situatie. Onderzoekster Stephanie Brinkhues: “En dat kan beter. Er moet aandacht komen voor het sociaal isolement zelf. Zorgverleners, huisartsen voorop, moeten zich hier meer bewust van worden, zodat interventies er in de toekomst mede op gericht zijn de betreffende persoon uit zijn of haar isolement te halen.”  

De Maastricht Studie
De Maastricht Studie is een grootschalig onderzoek onder duizenden mensen in de regio Maastricht/ Heuvelland naar de oorzaken en gevolgen van diabetes type 2 en andere chronische ziekten. Bij dat onderzoek zijn niet alleen diabetespatiënten betrokken, maar ook een grote groep mensen uit de algemene bevolking die als controlegroep functioneert. Diabetes type 2 is een van de meest voorkomende chronische ziekten in de westerse wereld. Ruim 1,2 miljoen Nederlanders lijden er aan. Daarnaast heeft ook een flink aantal mensen diabetes zonder het te weten of ze bevinden zich in een voorstadium van diabetes. De chronische ziekte kan tot allerlei (ernstige) complicaties leiden, en er overlijden ook mensen aan de gevolgen van diabetes type 2.