De afgelopen decennia zijn er veel nieuwe dure geneesmiddelen op de markt gekomen

Om de stijgende uitgaven aan dure geneesmiddelen te beteugelen, zijn ingrijpende wijzigingen in overheidsbeleid noodzakelijk. In een opiniestuk betoogt de Nederlandse Zorgautoriteit dat er landelijke regie moet komen op dit onderwerp. De prijs van dure geneesmiddelen speelt op dit moment namelijk pas te laat een rol in de procedure van onderzoek naar een geneesmiddel totdat het voorgeschreven kan worden aan patiënten.

Pas als dure geneesmiddelen op de markt komen, wordt de prijs duidelijk. En dan is het te laat om nog effectieve onderhandelingen te voeren. De prijs van een geneesmiddel is geen argument voor de patiënt, niet voor de voorschrijver (de arts) en niet voor de betaler (zorgverzekeraar). Uitzondering hier op zijn de geneesmiddelen die in de sluis komen.

We constateren dat alle spelers in de markt voor gepatenteerde geneesmiddelen hetzelfde belang hebben: het bewaken en bevorderen van de toegankelijkheid van geneesmiddelen. Zelfs als de effectiviteit van nieuwe middelen nog onbewezen is. De overheid is dan ook niet in staat de toegang tot een (al dan niet bewezen) effectief geneesmiddel te weigeren vanwege de prijs. Ook stimuleert de overheid de komst van nieuwe geneesmiddelen door geneesmiddelenfabrikanten extra te beschermen tegen concurrentie. Gevolg hiervan is dat de toch al hoge prijzen ook lang hoog kunnen blíjven.

De afgelopen decennia zijn er veel nieuwe dure geneesmiddelen op de markt gekomen. Om de betaalbaarheid in de greep te houden is meer nodig dan het nemen van maatregelen binnen de huidige verdeling van taken en rollen. Het is een ingewikkeld probleem. Het vraagt om herbezinning op de inrichting van de gehele keten en de taken en bevoegdheden hierin van registratie autoriteiten, het Zorginstituut en toezichthouders waaronder de NZa.